Difference between revisions of "Leden:0110075 - Heffingsmaatstaf rioolheffing"
m (1 revision imported) |
m (Move page script moved page 0110075 - Heffingsmaatstaf rioolheffing to Leden:0110075 - Heffingsmaatstaf rioolheffing without leaving a redirect) |
(No difference)
|
Revision as of 13:41, 11 April 2016
Eerste termijn
Voorzitter,
Gezond Burger Verstand begrijpt dat het college de hoeveelheid water die op het riool wordt geloosd als heffingsmaatstaf wil hanteren. Deze gegevens zijn direct beschikbaar bij het waterschap en het lijkt logisch dat een relatie tussen hoeveelheid geloosd water en hoogte van de heffing redelijk is. Dat daarvoor de kreet 'de vervuiler betaalt' wordt gehanteerd, vinden we trouwens ongepast, omdat dat helemaal niet over vervuiling gaat.
Wat we ook begrijpen, voorzitter, is dat het college de gewone huishoudens niet meer wil laten betalen dan nu het geval is. Een goed streven, ook Gezond Burger Verstand vindt het zeker in deze voor iedereen moeilijke tijden belangrijk dat de lasten binnen de perken blijven.
Het plaatje dat er zo uitrolt is echter niet goed. Dat blijkt wel uit de vele berichten die ons bereiken van zowel bezorgde ondernemers als burgers.
De eerste vraag die dan naar voren komt, is of we met elkaar niet teveel geld kwijt zijn aan ons rioolstelsel. Vandaar de vraag of inderdaad de kosten enkel betrekking hebben op instandhouding en vernieuwing van het bestaande riool- en waterstelsel. Dus niet voor de realisatie van nieuwe delen van het rioolstelsel, bijvoorbeeld bij nieuwbouw van woningen of bedrijven. We hebben hier graag duidelijkheid over van de wethouder. En wat zijn de mogelijkheden om de kosten van het instandhouden van het riool- en waterstelsel te reduceren? Is daar goed naar gekeken?
Voorzitter, de herverdeeleffecten van de voorgestelde systematiek hakken er voor een aantal bedrijven flink in. En je kunt je afvragen of alle effecten wel rechtvaardig zijn. Het veelgehoorde argument dat bedrijven die nu ineens erg veel meer moeten gaan betalen, dat die al die jaren hebben geprofiteerd, spreekt ons niet zo aan. Blijkbaar vonden we die systematiek rechtvaardig en dan heeft het geen pas om met terugwerkende kracht daar ineens anders over te gaan denken.
De conclusie moet wat ons betreft zijn dat voor individuele gevallen maatwerk mogelijk moet zijn, als daar overduidelijk aanleiding voor is. Zowel voor een tarief als voor een overgangsregeling. Bedrijven moeten de kans krijgen bij extreme verhogingen om zich aan de nieuwe situatie aan te passen.